Caithfidh mé stad is dócha agus an peann a ligean ar lár.
Aon rud dár scríobh mé mar gheall orm féin go dtí seo níor chuir mé ann ach an fhírinne ghlan.
Tá fhios agaibh anois cad é an saghas mé.
Dá mbeinn ar nós a lán de m'aithne ní bheinn chomh béalscaoilteach i dtaobh mo lochtanna féin, ach cheapfadh sibh ansin gur buachaill maith mé.

Ach is crua an scéal ar bhuachaill a bheith go maith—mharódh sé é in aon tseachtain amháin. Dhéanainnse mo dhícheall uaireanta mé féin a iompar, ach chaithinn briseadh amach arís gan buíochas dom. Tá gach duine chomh holc liom.
Ní fheicimse aon duine go ceart ach Mam.

Caithfidh mé dul a chodladh.
Beannacht Dé agaibh go léir, agus más fiú libh orm é iarradh gach duine agaibh ar Dhia Jimín Mháire Thaidhg a chur ar a leas.