An Coileach agus an Madra Rua
Bhí madra rua ag sodar thar fheirm maidin amháin nuair a chuala sé coileach ag glaoch. Bhí an coileach ina shuí ró-ard le go mbeadh an madra rua in ann greim a fháil air agus, mar sin, rinne sé iarracht é a mhealladh anuas i gcomhair bhricfeasta.
“A choiligh, a chara”, a dúirt sé, “tá an-áthas orm tú a fheiceáil. Tar anuas agus beannóidh mé i gceart tú.”
“Ba bhreá liom”, a d'fhreagair an coileach, “ach tá ainmhithe ar an saol seo nár mhaith leo rud ar bith ach béile a dhéanamh diom.”
“A chara mo chroí”, arsa an madra rua, “nár chuala tú an nuacht? Tá sé socraithe ag na hainmhithe go léir maireachtáil le chéile go deo faoi shíocháin.”
An Coileach agus an Madra Rua
Bhí madra rua ag sodar thar fheirm maidin amháin nuair a chuala sé coileach ag glaoch. Bhí an coileach ina shuí ró-ard le go mbeadh an madra rua in ann greim a fháil air agus, mar sin, rinne sé iarracht é a mhealladh anuas i gcomhair bhricfeasta.
“A choiligh, a chara”, a dúirt sé, “tá an-áthas orm tú a fheiceáil. Tar anuas agus beannóidh mé i gceart tú.”
“Ba bhreá liom”, a d'fhreagair an coileach, “ach tá ainmhithe ar an saol seo nár mhaith leo rud ar bith ach béile a dhéanamh diom.”
“A chara mo chroí”, arsa an madra rua, “nár chuala tú an nuacht? Tá sé socraithe ag na hainmhithe go léir maireachtáil le chéile go deo faoi shíocháin.”